Machine Head

Groove, agresja i tona emocji – to fundamenty wielkiego sukcesu Machine Head. W latach 90. nagrali parę hymnĂłw (choćby „Davidian”), ale popularnoƛci i fanĂłw nie tracą po dziƛ dzieƄ. Wręcz przeciwnie, rosną z kaĆŒdym albumem, czego nie moĆŒna powiedzieć o wielu kapelach z podobnie rozlegƂą historią. W koƄcu to Machine Head jest jednym z zespoƂów odpowiedzialnych za narodziny tzw. “new wave of American heavy metal” i wciÄ…ĆŒ wyznacza standardy, jeƛli chodzi o metal intensywny, a jednoczeƛnie totalnie rozbujany. Wiemy, ĆŒe lubicie i potęgę thrashowego riffu, i groove’owe breakdowny, a na ich ĆŒywioƂowym koncercie je dostaniecie. Machine Head poĆŒera sƂuchaczy na ĆŒywo.

Kup Bilet na festival
Historia:

Machine Head powstaƂo w 1991 roku, gdy zaƂoĆŒyciel (i jedyny oryginalny czƂonek po dziƛ dzieƄ) grupy, Robb Flynn, wpadƂ na pomysƂ projektu-odskoczni od jego podstawowej kapeli – Vio-Lence. NiespeƂna parę miesięcy pĂłĆșniej muzyk opuƛciƂ rzeczone Vio-Lence, a Machine Head staƂo się jego podstawowym zajęciem, co szybko przypieczętowano wydaną w 1993 r. demĂłwką. Grupa za sprawą paru pomniejszych wydawnictw zbudowaƂa sobie lokalne zaplecze fanĂłw w Kaliforni, ale prawdziwy wybuch popularnoƛci nastąpiƂ za sprawą debiutanckiego albumu z 1994 r., „Burn My Eyes”. Dzięki hitom pokroju „Davidian” czy â€žOld” grupa ekspresowo zyskaƂa mainstreamowy sukces, sprzedając 400 tyƛ. egzemplarzy krÄ…ĆŒka i ruszając w wielką trasę po Europie i USA. Dwa lata pĂłĆșniej Machine Head wydaƂo „The More Things Change
”, ktĂłre rĂłwnieĆŒ przyjęto pozytywnie. Kontrowersje dookoƂa formacji wywoƂaƂy dwa kolejne krÄ…ĆŒki – „The Burning Red” oraz â€žSupercharger”. Znacznie bliĆŒsze numetalowej formule materiaƂy wzbudziƂy mieszane opinie ortodoksyjnych fanĂłw, ale grupa wciÄ…ĆŒ rosƂa i po wczeƛniejszym sukcesie na europejskim gruncie zaczęƂa przebijać się coraz szerzej w USA. W pĂłĆșniejszych latach Machine Head odrzuciƂo pierwiastek nu-metalu, skƂaniając się ku wczeƛniejszej konwencji na styku groove/thrash metalu. Od tamtej pory styl zespoƂu jest stabilny, a takie wydawnictwa jak „The Blackening” czy â€žUnto the Locust” uchodzą za jedne ze szczytowych osiągnięć grupy. Obecnie ostatnim albumem Machine Head pozostaje „Of Kingdom and Crown” z 2022 roku.

Dyskografia:

PeƂne albumy:
Burn My Eyes, 1994
The More Things Change, 1996
The Burning Red, 1999
Supercharger, 2001
Through the Ashes of Empires, 2003
The Blackening, 2007
Unto the Locust, 2011
Bloodstone & Diamonds, 2014
Catharsis, 2018
Of Kingdom and Crown, 2022

EP-ki:
Take My Scars, 1997
Year of the Dragon, 2000
The Blackening & Beyond, 2007
The Black Procession, 2011
B-Sides & Rarities, 2012
Arrows in Words from the Sky, 2021

Demo:
1993 Demo, 1993
January Demo 2003, 2003
Catharsis: The Demos, 2018

Single:
Old, 1995
From This Day, 1999
Alcoholocaust, 2000
Hole in the Sky, 2000
Silver (Take My Hand), 2000
Crashing Around You, 2001
Imperium, 2003
Days Turn Blue to Gray, 2004
Now I Lay Thee Down, 2007
Halo, 2008
Hallowed be thy Name, 2008
Beautiful Mourning, 2009
Locust, 2011
This Is the End, 2011
Darkness Within, 2012
Killers & Kings, 2014
Now We Die, 2014
Is There Anybody Out There?, 2016
Die Young, 2019
None but My Own (Live in the Studio 2019), 2019
Do or Die, 2019
Circle the Drain, 2020
Civil Unrest, 2020
Circle the Drain (acoustic), 2020
My Hands Are Empty, 2020

Splity:
Dangerous Visions, 1994 (z Sepulturą, Obituary, Dog Eat Dog, Life of Agony i Black Train Jack)
Tales from the Crypt Presents: Demon Knight, 1994 (z Megadeth, Ministry, Biohazard i Gravediggaz)
The Tour ‘95, 1994 (z Slayer i Biohazard)
Radio Force 1, 1997 (z Sepulturą, Megadeth i Angrą)
Roadrunner Rules Ozzfest!, 1997 (z Fear Factory, Type O Negative, Coal Chamber i Vision of Disorder)
Onde De Choc XI, 1999 (z Annihilator, Soulfly, Dog Eat Dog, Kemuri i Slipknot)
Frontline Volume 1: The Singles, 1999 (z Out
Year of the Dragon Tour, 2000 (z Reveille i Primer 55)
Road Rage Tour 2004 – Metal Radio EP, 2004 (z Trivium, 3 Inches of Blood i Chimaira)
Forged in Steel, 2007 (z Shadows Fall, DĂ„Ă„th i Sanctity)
The Black Crusade, 2007 (z Shadows Fall i Trivium)
Golden Gods 2007, 2007 (z Lamb of God, Dimmu Borgir, Turisas i Priestess)
The Black Procession Tour 2010, 2010 (z Hatebreed)

Live albumy:
Hellalive, 2003 Machine F**king Head Live,
2012 Burn My Eyes (Live in the Studio 2019), 2019
Live at Dynamo Open Air 1997, 2019

Kompilacje:
Year of the Dragon: Tour Diary Japan, 2000