Machine Head
- Dzień: 06.06
- SCENA: Main Stage
- Gatunek: groove metal, metal alternatywny, nu-metal, thrash metal
- Kraj pochodzenia: Stany Zjednoczone
Groove, agresja i tona emocji – to fundamenty wielkiego sukcesu Machine Head. W latach 90. nagrali parę hymnów (choćby „Davidian”), ale popularności i fanów nie tracą po dziś dzień. Wręcz przeciwnie, rosną z każdym albumem, czego nie można powiedzieć o wielu kapelach z podobnie rozległą historią. W końcu to Machine Head jest jednym z zespołów odpowiedzialnych za narodziny tzw. “new wave of American heavy metal” i wciąż wyznacza standardy, jeśli chodzi o metal intensywny, a jednocześnie totalnie rozbujany. Wiemy, że lubicie i potęgę thrashowego riffu, i groove’owe breakdowny, a na ich żywiołowym koncercie je dostaniecie. Machine Head pożera słuchaczy na żywo.
Historia:
Machine Head powstało w 1991 roku, gdy założyciel (i jedyny oryginalny członek po dziś dzień) grupy, Robb Flynn, wpadł na pomysł projektu-odskoczni od jego podstawowej kapeli – Vio-Lence. Niespełna parę miesięcy później muzyk opuścił rzeczone Vio-Lence, a Machine Head stało się jego podstawowym zajęciem, co szybko przypieczętowano wydaną w 1993 r. demówką. Grupa za sprawą paru pomniejszych wydawnictw zbudowała sobie lokalne zaplecze fanów w Kaliforni, ale prawdziwy wybuch popularności nastąpił za sprawą debiutanckiego albumu z 1994 r., „Burn My Eyes”. Dzięki hitom pokroju „Davidian” czy „Old” grupa ekspresowo zyskała mainstreamowy sukces, sprzedając 400 tyś. egzemplarzy krążka i ruszając w wielką trasę po Europie i USA. Dwa lata później Machine Head wydało „The More Things Change…”, które również przyjęto pozytywnie. Kontrowersje dookoła formacji wywołały dwa kolejne krążki – „The Burning Red” oraz „Supercharger”. Znacznie bliższe numetalowej formule materiały wzbudziły mieszane opinie ortodoksyjnych fanów, ale grupa wciąż rosła i po wcześniejszym sukcesie na europejskim gruncie zaczęła przebijać się coraz szerzej w USA. W późniejszych latach Machine Head odrzuciło pierwiastek nu-metalu, skłaniając się ku wcześniejszej konwencji na styku groove/thrash metalu. Od tamtej pory styl zespołu jest stabilny, a takie wydawnictwa jak „The Blackening” czy „Unto the Locust” uchodzą za jedne ze szczytowych osiągnięć grupy. Obecnie ostatnim albumem Machine Head pozostaje „Of Kingdom and Crown” z 2022 roku.
Dyskografia:
Pełne albumy:
Burn My Eyes, 1994
The More Things Change, 1996
The Burning Red, 1999
Supercharger, 2001
Through the Ashes of Empires, 2003
The Blackening, 2007
Unto the Locust, 2011
Bloodstone & Diamonds, 2014
Catharsis, 2018
Of Kingdom and Crown, 2022
EP-ki:
Take My Scars, 1997
Year of the Dragon, 2000
The Blackening & Beyond, 2007
The Black Procession, 2011
B-Sides & Rarities, 2012
Arrows in Words from the Sky, 2021
Demo:
1993 Demo, 1993
January Demo 2003, 2003
Catharsis: The Demos, 2018
Single:
Old, 1995
From This Day, 1999
Alcoholocaust, 2000
Hole in the Sky, 2000
Silver (Take My Hand), 2000
Crashing Around You, 2001
Imperium, 2003
Days Turn Blue to Gray, 2004
Now I Lay Thee Down, 2007
Halo, 2008
Hallowed be thy Name, 2008
Beautiful Mourning, 2009
Locust, 2011
This Is the End, 2011
Darkness Within, 2012
Killers & Kings, 2014
Now We Die, 2014
Is There Anybody Out There?, 2016
Die Young, 2019
None but My Own (Live in the Studio 2019), 2019
Do or Die, 2019
Circle the Drain, 2020
Civil Unrest, 2020
Circle the Drain (acoustic), 2020
My Hands Are Empty, 2020
Splity:
Dangerous Visions, 1994 (z Sepulturą, Obituary, Dog Eat Dog, Life of Agony i Black Train Jack)
Tales from the Crypt Presents: Demon Knight, 1994 (z Megadeth, Ministry, Biohazard i Gravediggaz)
The Tour ‘95, 1994 (z Slayer i Biohazard)
Radio Force 1, 1997 (z Sepulturą, Megadeth i Angrą)
Roadrunner Rules Ozzfest!, 1997 (z Fear Factory, Type O Negative, Coal Chamber i Vision of Disorder)
Onde De Choc XI, 1999 (z Annihilator, Soulfly, Dog Eat Dog, Kemuri i Slipknot)
Frontline Volume 1: The Singles, 1999 (z Out
Year of the Dragon Tour, 2000 (z Reveille i Primer 55)
Road Rage Tour 2004 – Metal Radio EP, 2004 (z Trivium, 3 Inches of Blood i Chimaira)
Forged in Steel, 2007 (z Shadows Fall, Dååth i Sanctity)
The Black Crusade, 2007 (z Shadows Fall i Trivium)
Golden Gods 2007, 2007 (z Lamb of God, Dimmu Borgir, Turisas i Priestess)
The Black Procession Tour 2010, 2010 (z Hatebreed)
Live albumy:
Hellalive, 2003 Machine F**king Head Live,
2012 Burn My Eyes (Live in the Studio 2019), 2019
Live at Dynamo Open Air 1997, 2019
Kompilacje:
Year of the Dragon: Tour Diary Japan, 2000
