Cage Fight

„Gniew z Londynu” – w taki sposĂłb swoją twĂłrczoƛć opisują Cage Fight i naleĆŒy przyznać, ĆŒe to treƛciwe hasƂo oddaje esencję zespoƂu. Brytyjska grupa nie prĂłbuje odkrywać koƂa na nowo, nie poszukuje niczego na siƂę. Ma być strzaƂ w skroƄ i jest. Zmetalizowany hardcore w ich wykonaniu ocieka frustracją, a w pakiecie z patentami bliskimi crossover thrashowi tylko zyskuje animuszu. Jedni z ciekawszych hardcore’owych debiutantĂłw ostatnich lat – bez wątpienia.

Historia:

Kiedy Cage Fight zaczynali dziaƂalnoƛć w 2021 roku, nie myƛleli, ĆŒe będzie z tego coƛ więcej, bo nawet nie mieli takich planĂłw. W zaƂoĆŒeniu zespóƂ byƂ projektem-odskocznią, za ktĂłrą odpowiadaƂ znany z Tesseract James Monteith oraz Jon Reid. Gdy jednak obaj panowie zaprezentowali szkice piosenek – zainspirowanych tuzami od Terror aĆŒ po Slayer – przyjacioƂom, wszyscy zgodnie uznali, ĆŒe naleĆŒy wyjƛć z tym do ludzi. I wyszli. Jeszcze w tym samym roku do skƂadu dokooptowano charyzmatyczną wokalistkę, Rachel Aspe, oraz perkusistę, Nicka Plewsa, a Ć›wiatƂo dzienne ujrzaƂ pierwszy singiel, „Hope Castrated”. NiedƂugo pĂłĆșniej, bo w 2022 r. grupa wypuƛciƂa debiutancki album – zatytuƂowany po prostu nazwą kapeli – a szereg pozytywnych recenzji spowodowaƂ, ĆŒe to juĆŒ ĆŒadna tam zabawa, tylko zespóƂ peƂną gębą. JuĆŒ od przyszƂego roku Cage Fight zaczyna powaĆŒnie koncertować, a Mystic Festival będzie jednym z ich przystankĂłw.

Dyskografia:

PeƂne albumy:

Cage Fight, 2022

Single:

Hope Castrated, 2021
Shine Don’t Fade, 2022
Respect Ends, 2022
Killer, 2022